ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ 28/1/2008 - 28/1/2011
Συμπληρώθηκαν ήδη τρία χρόνια από την κοίμηση του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου. Και στη θύμησή μας έρχεται εκείνο το πρωινό που μάθαμε το φοβερό νέο. Ο Χριστόδουλος, ο Αρχιεπίσκοπος, έφυγε… Τέτοιοι άνδρες, προσωπικότητες όπως ο Χριστόδουλος δεν φεύγουν. Αποτελούν μέρος της ιστορίας και της κληρονομιάς του τόπου μας. Ενός τόπου που περνά δύσκολες ημέρες, ενός τόπου που αναζητά πρότυπα, ηγέτες και καθοδηγητές. Και ο Χριστόδουλος ήταν ηγέτης. Ηγέτης εκκλησιαστικός, με φρόνημα ορθόδοξο, με χαρακτήρα δυναμικό που δεν δίστασε σε κάθε περίσταση να συγκρουσθεί με το κατεστημένο προς όφελος του λαού του Θεού. Στα δέκα χρόνια της πρωθιεραρχικής του διακονίας τόσο στην Ιερά Αρχιεπισκοπή, όσο και στην Ιερά Σύνοδο ως Πρόεδρος, δόθηκε νέα πνοή στην Εκκλησία. Πολλοί αμφισβήτησαν τα κίνητρα του Χριστόδουλου και τα θεώρησαν ως ματαιοδοξία και εγωισμό. Όμως, η αλήθεια είναι πως ο Χριστόδουλος ανάλωνε καθημερινά εαυτόν προς δόξα του ονόματος του Θεού και διακονία του ανθρώπου. Τα τόσα έργα που συντελέσθηκαν την περίοδο του Χριστόδουλου αποτελούν τον αδιάψευστο μάρτυρα μιας πορείας δυναμικής και καθ’ όλα δημιουργικής. Το πλήρωμα της Ιεράς μας Μητροπόλεως θυμάται τον Χριστόδουλο ως τον δικό του Δεσπότη. Επίσκοπο και Ποιμένα αληθινό, χαμογελαστό, δίχως κακία, κοντά στον άνθρωπο όλων των ηλικιών. Ένα Δεσπότη να γεμίζει με νιάτα το Στάδιο του Βόλου και το Πνευματικό Κέντρο κατάμεστο από κόσμο για να ακούσουν το λόγο του, το λόγο του Θεού. Αν και έφυγε από αυτή τη ζωή τόσο σύντομα, η πολύτιμη πνευματική του παρακαταθήκη αποτελεί για εμάς εγχειρίδιο πορείας ορθόδοξης. Το συγγραφικό του έργο θα συντροφεύει πολλές γενιές ακόμη και θα νουθετεί με ένα λόγο του είναι πάντα επίκαιρος. Το σπουδαιότερο απ’ όλα είναι τα πνευματικά του παιδιά. Οι πνευματικοί απόγονοί του. Ο μακαριστός Χριστόδουλος άνδρωσε ποιμένες αξίους και πολυτάλαντους, όπως τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Κερκύρας κ. Νεκτάριο, Καισαριανής κ. Δανιήλ, Σερρών κ. Θεολόγο, Βρεσθένης κ. Θεόκλητο και τον κατά πάντα άξιο διάδοχό του στην Ιερά μας Μητρόπολη, τον κ. Ιγνάτιο, ο οποίος συνεχίζει ένα έργο μεγαλόπνοο, μια διακονία – παρακαταθήκη του Χριστοδούλου. Μπορεί η αττική γη να αγκάλιασε στα σπλάχνα την τον δικό μας Χριστόδουλο, όμως ο ουρανός της Δημητριάδος και του Αλμυρού φωτίζονται από το πλατύ του χαμόγελο και την ανοικτή του καρδιά. Τέτοιους άνδρες χρειάζεται σήμερα η Εκκλησία και το Γένος μας. Με θυσία και αυταπάρνηση να διεκδικούν τα δίκαια της φυλής μας.